Çocukların kaç oyuncağa ihtiyacı vardır?

Çocukların kaç oyuncağı olmalıÇocuğunuzun gelişimine yardımcı olmak istiyorsunuz diye oyuncak mağazasında alışveriş arabanızı tepeleme yüklemeye uğraşmayın. İşte evlatlarınızın gerçekte kaç oyuncağa ihtiyacı olduğuna dair bilgiler!

Oğlum doğmadan önce yakınlarımın evlerinde oyuncaklar tarafından istila edilen çok fazla oturma odası görmüştüm. En sonunda kaçınılmaz olarak bubi tuzağı gibi her yere serilen o ışıklı plastik zamazingolarla evimi asla doldurmayacağıma, ne kendimin ne de kocamın kazara bunlara basıp acı içinde ulumayacağımıza dair kendime söz vermiştim. Fakat asla yapmam dediğim diğer tüm şeylerde olduğu gibi, ebeveyn olunca buna mani olmanın da düşündüğümden zor olduğunu fark ettim.

Bebeğimin oyuncak koleksiyonunu asgaride tutmak için çok iyi düşünülüp tasarlanmış birkaç ahşap oyuncaktan fazlasını almama yoluna gittim, fakat oğlum buna rağmen evde geçirdiği zamanın büyük bir kısmını bir salata kâsesi ve dereceli bardaklarla oynayarak geçiriyor. İçindeki oyuncakları hiç umursamadan büyük bir keyifle hediye paketleri ile oynadığını gördüğümde, gerçekte çocukların kaç oyuncağa ihtiyacı olduğuna dair merakım giderek artmaya başladı. O yüzden çocuk gelişim uzmanlarına işte tam da bu soruyu sormaya başladım.

Oyuncakları en az seviyede tutmak

Vancouver’da klinik danışmanlık yapan ve ebeveynler için bir rehber niteliğindeki Rest, Play, Grow’un (Dinlen, Oyna, Büyü) yazarı Deborah MacNamara “Çocukların oynamaya ihtiyacı vardır, fakat bunun için illa oyuncak gerekmez” diyor. “Onlar içinde bulundukları ortamı keşfeder ve onlara ilginç gelen eşyaları incelerler – kimi zaman bir saksıdır bu, kimi zaman tencere tava.” Yani diğer bir deyişle, çocukların oynayacakları bir şeye ihtiyacı vardır fakat bunun oyuncak olması şart değildir. İhtimal o ki evinizde çocukları eğlendirecek ve öğrenmelerine katkıda bulunacak bol miktarda nesne vardır.

Çocukların oynayacakları bir şeye ihtiyacı vardır fakat bunun oyuncak olması şart değildir.

Çocuklar büyüdükçe, oyuncaklarla olan ilişkileri de değişir. Bebekler genelde bağımlı oldukları insanların yakınlarında kalmakla oyalanabiliyor gibi gözükseler de, MacNamara bebeklerin sadece ağızları ve elleri ile keşif yapmaktan bile tatmin olabildiklerini ifade ediyor. Emekleme dönemindeki bebeklerinse nesneleri keşfetmeye olan hevesleri giderek artar. Bu aşamada işin sırrı onlara hayal güçlerini genişletecek, yapılandırılmamış şeyler vermektir. Bunlar evinizdeki saksı, tava veya kâse gibi nesneler olabilir. Fakat eğer illa gerçek oyuncaklar vermek isterseniz, yapboz bloklar, birbiri içine geçen bardaklar, bebekler veya pelüş oyuncaklar uygun seçeneklerdir.

“En az şu kadar oyuncak olması lazım” diye bir ölçü yoktur – aslında yakın tarihte yapılan bir çalışmada emekleme dönemindeki bebeklerin etrafında daha az sayıda oyuncak olduğunda bunlardan her biri ile daha uzun süre oynadıkları, bu sayede odaklanıp daha yaratıcı oyunlar oynayabildikleri keşfedilmiştir. Uzmanlar ebeveynlerin çocuklarına ilgilerini çeken oyuncaklara veya nesnelere yönelmesine izin vermelerini öneriyor. MacNamara, çocuklar üç yaşına geldiklerine yaratıcılıklarının canlanmaya başladığını ve kısa sürelerle kendi başlarına oyunlar oynayabileceklerini söylüyor.

Ottawa’da Doğu Ontario Çocuk Hastanesi’nde görev yapan çocuk doktoru Anne Rowan-Legg’e göre ebeveynlerin her zaman el altında bulundurması gereken tek oyuncak resim malzemeleri olmalıdır. Nasıl resim yapıldığı çocuklara iki yaşından itibaren gösterilebilir ve çocuklar da bütün çocukluk evreleri boyunca çizim yapmaya devam edebilirler. Rowan Legg, resim yapmanın çocuklara duygularını ifade edebilecekleri bir ortam sunduğunu, nasıl hareketleri taklit ediyorlarsa nesneleri de tekrar edebilmelerini sağladığını, bu sayede de çok sayıda kabiliyetin gelişmesini sağladığını ifade ediyor. Dahası, resim yaptıklarında ebeveynlerin çocuklarının yaratıcılık ve çabalarını övebilecekleri bir fırsat ortaya çıkmış oluyor. Bu övgüler çocukların özgüven gelişimi için önemli olduğu gibi, onlara her şeyin kusursuz olmasının gerekmediğini öğretmek için de iyi bir yol sunuyor.

Onlardan gelen işaretleri takip edin

Her ne kadar çocuklarınızın muhtemelen daha az oyuncağa ihtiyacı varsa da, bu yine de diğer seçenekten, yani hiç oyuncakları olmamasından iyidir.

MacNamara diyor ki, çocuklar beş yaşına yaklaştıklarında kule yapmak, tren yolları dizmek, oyuncak bebekleri maceraya çıkarmak veya onlara yemek servis etmek gibi bazı oyun veya ifade biçimlerine belirgin bir yatkınlık göstermeye başlayabilirler. MacNamara ebeveynlerin çocuklarının hangi oyun biçimine ilgi duyduklarına bakıp, ona göre oyuncak veya eşya seçmeleri gerektiğini, fakat her zaman biraz hayal gücüne yer bırakmaları gerektiğini ifade ediyor.

MacNamara ayrıca diyor ki: “Bir çocuğun ortama kendi bireysel ifadesini yansıtabilmesi için ona yapboz blokları veya boş tuvaller gibi açık uçlu şeyler sunup, bunlarla oynayan çocuğa da belirli bir sonucu dayatmamak gerekir. Ebeveynler bu oyuncaklarla yapılan şeylerin neye benzemesi gerektiğini veya bunlarla nasıl oynanacağını dayattığında artık oyun, oyun olmaktan çıkar.”

Çocuklar büyüdükçe belirli oyuncakları istemeye başlayacaktır. Muhtemelen bu isteklerin bazılarını yerine getireceksiniz, fakat çocuklar için en heyecan verici oyun türünün onlara bireysel etkileşim şansı veren aktiviteler olduğunu unutmayın. Bu yüzden oyuncakçıda biraz tasarrufa gidip, bunun yerine paranızı birlikte bir müze veya bilim merkezinde harcama fikrini de değerlendirin.

Peki ya sürüsüne bereket öğretici oyuncaklar? Çocuğunuzun gelişimindeki sözde bir gelişim adına bunlara para harcamaya uğraşmayın. “Gerçek şu ki, herhangi bir nesne, dışarıdaki bir gezinti veya onunla bireysel etkileşime girmeniz bile çocuğunuzun gelişimini kamçılayacaktır” diyor Rowan-Legg.

Her şeyi dert etmek de doğru değil

Eğer oturma odanıza baktığınızda oyuncakla dolup taştığını görüyorsanız yine de metin olun: Her ne kadar çocuklarınızın muhtemelen daha az oyuncağa ihtiyacı varsa da, bu yine de diğer seçenekten, yani hiç oyuncakları olmamasından iyidir. Rowan-Legg’e göre her yaştan çocuğun TV ve tabletlerde bu kadar çok zaman harcadığı bir dönemde oyuncaklar “bir ebeveyn için çocuğuyla etkileşime geçmek, çocuk için de biraz yaratıcılık ortaya koymak ve sanal dünyada asla öğrenemeyecekleri kıymetli hayat derslerini öğrenmek için fırsat sunmaktadır.”

Bu bilgilerle donanmış olarak, oturma odamın bir oyun odasına dönüşmesine engel olma çabalarımı sürdüreceğim. Fakat oğlumun ikinci yaş günü ve tatil zamanı yaklaşırken pintilik etmek de istemiyorum – muhtemelen oğlumun giderek artan yemek hazırlama merakını destekleyebilecek birkaç yapılandırılmamış oyuncağa yatırım yapacağım. Fakat tahminimce servis peçeteleri de ona hediyelerin kendileri kadar heyecan verici gelecek.

Yazan: Carla Harms
Kaynak: www.todaysparent.com


Bu yazı İstanbul Go Okulu editörlerince yazılmıştır/çevrilmiştir. İstanbul Go Okulu kaynak olarak gösterilmeden kullanılamaz, kaynak gösterilmek kaydıyla ticari olmayan amaçlar için izinsiz kullanılabilir. Ticari amaçlı olarak, kaynak gösterilerek dahi kullanılamaz.
0 cevaplar

Cevapla

Yazıyla ilgili yorumlarınızı yazabilirsiniz.
Buraya yorumlarınızı yazabilirsiniz!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir