Yeni Anne Adayları İçin Tavsiyeler

Artık bu küçük insandan siz sorumlusunuz. Görev başına!

Demek hamile kaldınız ve çocuğunuz oldu ya da olmak üzere. Tebrikler!

Muhtemelen vücudunuz tanınmayacak bir hale geldi ve beden ağrılarınızın yanında artık küçük bir insandan sorumlu olmanın farkındalığı başınızı ağrıtmaya başladı.

Rahatlayın arkadaşlar! Burada size bol bol tavsiye vermek için bulunuyorum ve kesinlikle benim tavsiyelerimi dinlemelisiniz çünkü bu ebeveynlik işinde çok iyiyim. Çok!

Anneliğe Hazır Mısınız? Önce bu yeni anne ve annelik önerilerime kulak verin.

• Eğer bebeğinizi gece yoğun bakımda bırakmak zorunda kalırsanız bundan çekinmeyin.

İleride, mama dökülmüş pijamalarınızla ve siz yeme şansı bulamadan donmuş akşam yemeği ile geçen bir sürü uykusuz geceniz zaten olacak. Şimdilik en iyisi mümkün olan her uyku anını değerlendirmenizdir.

• Eğer öyle bir seçenek yoksa, sabahın üçünde hemşire kontrole geldiğinde bebeğinizin adını ve cinsiyetini bildiğinizden emin olun.

Unutması imkansız bir şeymiş gibi görünebilir ama değil, gerçekten değil, bilseniz şaşarsınız.

• Hastanede verilen bebek büyütme kılavuzunu almadıysanız mutlaka alın.

Gerçekten de çoğu hastanede “çocuğunuzla ilk senelerinde nasıl ilgilenmelisiniz” kılavuzu veriyorlar. Bu kılavuza büyük ihtimalle en fazla 2 ya da 3 kere başvuracaksınız. Yine de bütün sorularınızın cevaplarının birkaç sayfa uzağınızda olduğunu bilmek çok rahatlatıcı. (İnsanlar bir de çocuk büyütmenin bir formülü yoktur derler!)

• Sizin ufaklığı araba koltuğuna tamamen yanlış yerleştirdiğiniz gerçeğiyle yüzleşin.

Bu kaçınılmazdır. Talimatlara ne kadar çalışırsanız çalışın ya da araba koltuğuna en düzgün yerleştirme biçimini istediğiniz kadar araştırın, bu konuda hata yapacaksınız. En sonunda birisi “o askının bebeğin bacağının altından değil üstünden geçmesi gerekmiyor mu sence de?” diyerek bu soruna parmak basar. Böyle sancılı bir şekilde eleştirildikten sonra işin sırrını çözünce, birkaç aydır bebeğinizi böyle bir tehlikeye soktuğunuz için kendinizi dövmek isteyeceksiniz. 

Dürüst olmak gerekirse hayatınızın kalanı boyunca kendinizi dövmek isteyeceğiniz bir sürü ebeveynlik hatası yaşayacaksınız. Şimdilik en iyisi koltukla ilgili hatayı fark edene kadar arabayı çok dikkatlice kullanmanız olacaktır. Emniyet kemeri bağlama konusunda bazı insanların gerçekten de bir şeyler biliyor olabileceklerini kabul etmek gerek. Bu yüzden haftalardır bebeğinizi soktuğunuz olası tehlikeli durum nedeniyle hissettiğiniz pişmanlığı bir an önce atlatın. Bunlara takılmayın.

• İnsanlar evinize bebeğinizi sevmek için gelmek istiyorlarsa, onlara sepet dolusu çamaşır yıkamaları ya da tuvaletleri ovmaları gerekebileceğini söyleyin.

Yeni doğmuş bebekli bir evde misafir ağırlayacak durumda değilsiniz. Eğer insanlar ziyarete gelmek isterlerse, uğrayıp yardım ederlerse çok sevineceğinizi açıkça söyleyin. (Burada sevinmekten kasıt, ayak bileklerinizin kalınlaşmış olduğunu size söylemeyi kesip, gerçekten yardım etmek için bir zahmet kollarını sıvamaları). Arkadaşlık edecek birine ihtiyaç duyduğunuzda sızlayan göğüsleriniz ve yağlı saçınız nedeniyle de endişelenmeyin. Bunların olması çok normal!

• Birkaç hafta boyunca sudan sebeplere ağlayacağınız gerçeğini kabul edin.

Market reklamları, bebeğinizin minik poposunun bu kadar tatlı olması, başkalaşmış ve ihmal edilmiş bedeniniz… Yeni anne olarak bunların hepsine ağlarsınız. Hatta kahvaltınızı yaparken yediğiniz bulamaça bakarken rahmetli büyük teyzenizi hatırlayabilir ve öylecene ağlayabilirsiniz. Bu ve benzeri şeyler sizi ağlatacak. Bu duygu haliniz olağandır haldir.

• Ağlamalar birkaç haftadan uzun sürerse doktora gidin.

Eğer rahmetli büyük teyzeniz hala araba kullanırken, makarna yerken ya da cam kapıda el izi görünce aklınıza gelip duruyor ve siz de ağlıyorsanız, artık yardım istemenin zamanı gelmiş demektir. Utanılacak bir şey yok. Tahmin edebileceğinizden daha fazla insan akıl sağlığı için uzmanlara başvuruyor ya da ilaç kullanıyor. Evdeki küçük insanla ilgileneceksiniz önce aklınızı başınıza toplamanız gerekecek (tecrübelerime dayanarak konuşuyorum).

• Tekrar uyuyacağınızı bilin. 

Belki önünüzdeki birkaç yıl değil ama bir gün uyuyacaksınız, söz veriyorum.

•  Çatlak ve selülit kremlerine harcayacağınız paraya bir sınır koyun.

Kendinizi şımartacaksanız önce biraz araştırma yapın ve gerçekten de birilerinin işine yaramış olan bir şeyleri alın. Ama yine de doğurmadan önceki vücudunuza kavuşma ihtimaliniz olmadığını bilin (bunu büyük bir sevgiyle söylüyorum). Gerçekten dert edilecek bir şey yok, zamanla vücudunuzu (ya da en azından nelere kadir olduğunu) çatlaklı da olsa, selülitli de olsa yeniden seveceksiniz.

•  Sadece mamayla mı yoksa sadece anne sütüyle mi beslemeniz gerektiği konusunda baskı hissetmeyin.

Anneniz sadece mamayla beslemenizi, yeni üyesi olduğunuz anneler grubu ise sadece anne sütüyle beslemeniz gerektiğini söylüyor diye bu iki seçenekten birini seçmek zorunda değilsiniz. Çoğu sağlıklı bebek sadece anne sütüyle, sadece mamayla, ya da ikisiyle birden besleniyor. Size ve bebeğinize en uygun olanı yapın ve diğer herkese de çekip gitmelerini söyleyin.

•  Çocuk doktorunuzun söylediği şeylerden en ufak bir şey bile içinize sinmiyorsa ikinci, üçüncü, hatta on yedinci görüşlere danışmaktan çekinmeyin.

Annesel içgüdülerin doğruluğu sorgulanamaz. Doktorlar bilgi sahibi ve okumuş olmalarına karşın, çocuğunuzu her muayene en fazla 10 dakika görüyordur. Siz çocuğunuzla yaşıyorsunuz. Eğer doktorun söyledikleri sizi endişelendiriyor ya da endişelerinizi açıkça söylemenize rağmen doktorla hemfikir olamıyorsanız sizi dinleyecek başka bir doktor bulun. Ve bu hareketinizle ilgili olarak kendinizi bir saniye bile kötü hissetmeyin. Doktorlar kocaman kadın ve adamlardır, bunu atlatacaklardır.

•  Evden çıkmadan en az 2 saat önceden hazırlanmaya başlayın.

Bebeklerin küçük şeyler olması sizi yanıltmasın. Sadece kapıdan çıkmak bile inanılmaz bir gayret ve tonla emek ister. Bebeklerle yapacağınız yarım günlük bir gezinti, sizin 1 haftalık bir Vegas tatili için yapacağınızdan daha fazla hazırlık gerektirir.

•  Asla yapmam dediğiniz şeyleri yapacağınızı bilin.

Böyle muntazam bir gezi hayal etmeyin.

Mesela kakayla kaplı bir tulumu bebeğinizin burnuna, ağzına, gözüne kaçırmadan çıkarmaya çalışmak ve yeni boyanmış duvarlarınızdan kaka silmek. Keşke şaka yapıyor olsaydım.

•  Yeni anne sana söylüyorum: Sarhoş olma!

Çok aşırı, inanılmaz ötesi derecede ciddiyim. Özellikle gece evde kalabilecek bir bebek bakıcısı bulursanız dışarıda geçirilecek alkollü bir yetişkin gecesi fikri size çok cazip gelebilir. Lakin namusum üzerine yemin ederim ki hayatınızda başka hiçbir şeyden bu kadar pişman olamazsınız. Akşamdan kalma olmak ve bebekler pek de iyi bir karışım olmuyor. Hatta eğer cehennem diye bir şey varsa eminim ağlayan bir bebeğin yanında akşamdan kalma şekilde bulunan anneler için özel bir köşesi vardır. Eğer bütün hafta sonu eve kilitleyebileceğiniz bir bakıcınız yoksa bir sınır noktası belirleyin ve ona uyun. Bakın bu konuda çok ciddiyim.

•  Kimsenin tavsiyesine aldırmayın. 

Biliyorum, acemiliğinizin üzerine bir sürü bilgelik saçtım. Fakat işin aslı şu ki, işinizi nasıl göreceğinizi en iyi siz bilirsiniz. İnsanlar ebeveynlik becerilerini, keşiflerini ve başarılarını başkalarına yansıtmak için sabırsızlanır. Fakat sonuçta bebeği doğuran sizsiniz ve size uyan bir yol bulmak zorundasınız. Yani bu konuda size iyi şanslar dilerim. Başaracaksınız, gerçekten başaracaksınız.

Yazan: Lola Lolita
Kaynak: www.scarymommy.com

Bu yazı İstanbul Go Okulu editörlerince yazılmıştır/çevrilmiştir. İstanbul Go Okulu kaynak olarak gösterilmeden kullanılamaz, kaynak gösterilmek kaydıyla ticari olmayan amaçlar için izinsiz kullanılabilir. Ticari amaçlı olarak, kaynak gösterilerek dahi kullanılamaz.