Go oyununa adanmış koca bir okul

Strateji şemaları ve oyun taşları, Seul’deki Lee Se-Dol Okulu’nda bir “Go” panosunda sergileniyor. Fotoğraf: AFP

Güney Kore’de öğrenciler, yalnızca bu asırlık oyunda ustalaşmaya odaklanmak için normal okulu bırakıyor.

12 yaşındaki Cho Sung-Bin, son iki yıldır uyku dışındaki neredeyse tüm zamanını siyah ve beyaz taşlarla kaplı ahşap bir tahtaya odaklanarak geçiriyor ve profesyonel bir Go oyuncusu olarak kazançlı bir kariyere dönüştürmeyi umduğu becerileri geliştiriyor.

Peki Go nedir?

Güney Kore’nin orta bölgesindeki Seul’de, Lee Se-Dol Go Okulu’nda oyun tahtalarıyla dolu sıralarda oturan onlarca öğrenciden biri olan Cho, “Bu çok komik. Asla yorulmuyorum.” diyor.

Birçoğu günde 12 saatini, idolleri olan büyük ustanın adını taşıyan okulun küçük, neon ışıklı, çoğu penceresiz odalarında birbirleriyle maç oyunu pratiği yaparak geçiriyor.

Ünü zaten Doğu Asya’da yayılmış olan Lee, beş maçlık bir müsabakada Google’ın yapay zeka AlphaGo programının karşısına çıkınca dünya çapında tanındı. 33 yaşındaki oyuncu seriyi kaybetse de mücadele kadim oyunun uluslararası ölçekteki bilinirliğine büyük bir katkı sağladı.

Bilgisayarın galibiyeti, profesyonel Go şampiyonunu şaşırttı

3.000 yıl önce Çin’de ortaya çıkan ve yüzyıllardır ağırlıklı olarak Çin, Japonya ve Güney Kore’de oynanan Go oyununun dünya çapında da 40 milyondan fazla seveni var.

Kurallar basit: İki oyuncu sırayla siyah veya beyaz taşları 19×19 çizgileri olan kare bir tahtaya yerleştiriyor. En büyük bölgeyi ele geçiren kazanır.

Efsanevi Go Oyuncusu Lee Se-Dol

Ancak zafere ulaşmak için izlenmesi gereken stratejiler son derece karmaşık ve söylenene göre, olası hareket kombinasyonlarının sayısı evrendeki atom sayısından fazla.

Bir sanat formu

Profesyonel oyuncu Seo Kon-Woo, “Go sadece bir eğlence değil. Bir spor olduğu kadar bir sanat formu ve doğal bir felsefe.” diyor.

Oyun aynı zamanda çocukların odaklanma becerilerini geliştirmelerine yardımcı olacak bir araç olarak görülüyor ve Güney Kore’de yüzlerce özel Go okulu, okul sonrası saatlerde eğitimler sunuyor.

Go, oyuna yönelik özel bir beceri ve ilgi sergileyenler için olası bir kariyer yolu da sunuyor ve Lee Se-Dol gibi en iyi oyuncular söz konusu olduğunda oyuncular üne ve servete kavuşabiliyor.

Tecrübeli eğitmen ve Lee Se-Dol Okulu’nun başkanı olan Kim Jung-Youl, “Birçok yetenekli çocuk beş veya altı yaşlarındayken keşfediliyor ve 12 yaşına bile gelmeden profesyonel oluyorlar” diyor.

Kazandığı 18 uluslararası unvanla modern dönemin en büyük Go oyuncularından biri kabul edilen Lee, oyuna beş yaşında başlamış ve yedi yıl sonra profesyonel olmuş.

Güney Kore’de, ulusal Go federasyonundan sertifika almış yaklaşık 300 profesyonel oyuncu buluyor ve yıldızlık seviyesinde ün kazanmayan oyuncular bile turnuvalara katılarak ve dersler vererek iyi bir kazanç elde edebiliyor.

Her yıl Doğu Asya’da hem bireyler için, hem de şirketlerin sponsor olduğu “profesyonel takımlar” için onlarca yarışma düzenleniyor ve yıldız oyuncular milyonlarca dolar ödül kazanıyor.

20 yaşında fazla yaşlı

Profesyonel klasmanda yer almak için en az on yıllık zorlu bir eğitimden geçmek gerekiyor ve her yıl yalnızca 15 yeni üye kabul eden Kore Go Federasyonu, şu anda bu disiplinde uzmanlaşmış okullarda okuyan yaklaşık 1.000 çocuk olduğunu tahmin ediyor.

İstanbul Go Okulu çocuk Go eğitimleri online olarak ve yüz yüze ise Kadıköy ve Mecidiyeköy merkezlerinde devam ediyor.

Potansiyel profesyonel oyuncular genellikle çok küçük yaşta tespit ediliyor ve daha sonra, istenen düzeyde olmadıkları düşünülenleri hızla bünyesinden atan zorlu bir sistemden geçiriliyor.

Yaklaşık 20 yaşına kadar ilerleme kaydedemeyenler genellikle federasyon tarafından değerlendirmeden çıkarılıyor.

Kim, “20 yaşı geçtikten sonra profesyonel olmak neredeyse imkansız hale geliyor” diyor.

Cho Sung-Bin, ailesine Lee’nin okulunda tam zamanlı gitmesine izin vermeleri için yalvardıktan sonra, normal okulundan iki yıldır “geçici izinli” olduğunu söylüyor.

“Burada sadece okulun tatilde olduğu süre boyunca kalmayı düşünüyordum ama Go oynamak çok eğlenceli… Bilgisayar oyunlarından çok daha fazla” diyor.

Ailesi izin veriyor ve evi yerine Go oynayan onlarca diğer çocukla paylaştığı bir okul yurdunda kalmaya başlıyor.

Güney Kore başkentindeki tüm büyük Go okulları kendi yurtlarını işletiyor ve böylece ülkenin dört bir yanından en iyi öğrencileri çekebiliyorlar.

Cho, Go Federasyonu tarafından her hafta 132 öğrencinin yarıştığı ve performanslarına göre sıralandığı elit bir lige seçilerek şimdiden büyük bir adım atmış oldu.

Tablonun en üstündekiler profesyonel statü yolunda ilerlerken, daha alt sıralardaki oyuncuların (veya 19 yaşına girenlerin) yerini iki ayda bir daha iyi veya daha genç oyuncular alıyor.

Go öğretmeni Jo Gyung-Ho (sağda), Seul’deki Lee Se-Dol ‘Go’ Okulu’nda Japon öğrenci Mori Chisaki’ye (solda) karşı oynuyor. Fotoğraf: AFP

Ezici baskı

Jo Min-Soo için performans beklentisi o kadar büyüktü ki, 12 yaşında elit lige katıldıktan sonra neredeyse zihinsel bir çöküntü yaşıyordu.

“Stresle baş edemedim, bu yüzden iyi oynamadım” diyor.

Lee Se-Dol gibi bir dahi bile baskıdan muzdarip olmuştu. 12 yaşındayken geçici bir afazi yaşadı ve bu ona yıllarca topluluk önünde konuşmak istememesine neden olan tiz bir ses bıraktı.

Jo, altı yaşından beri profesyonel bir oyuncu olmayı hayal etmişti ve eğitimine odaklanmak için 2013’te okulu bıraktı.

Ancak 18 yaşına geldi ve zaman daralıyor ve Cho gibi aynı yurdu paylaştığı daha küçük çocuklar bunu her gün ona hatırlatıyor.

Jo, “Onlara kıyasla ben çok yaşlıyım… Biraz çaresiz hissediyorum.” diyor.

“Bu oyunu oynamayı çok sevdiğim için başladım. Şimdi tam olarak emin değilim… Ama yapabileceğim tek şey de bu.”

Kaynak: https://www.scmp.com/yp/discover/lifestyle/features/article/3058853/entire-school-dedicated-game-go